“Ieder van ons draagt een uniek aspect van leven in zich.”

Ik leef vanuit de gedachte dat ieder zijn eigen pad loopt, en daarmee ook zijn eigen kijk op de wereld heeft. Onderstaand is mijn perspectief, dat uitdraagt wat ik doe. Weet dat ik je nooit een kijk wil opdringen, dat je juist ten alle tijden vrij bent je eigen perspectief te volgen. Ik deel dit omdat ik denk dat het inspirerend is als we onze diepste gedachten over hoe wij de wereld ervaren vaker met elkaar zouden delen.

‘We zijn allemaal met elkaar verbonden. Mensen, dieren, planten, aarde, lucht, zelfs dingen: Als het slecht gaat met de een, heeft dat effect op de ander.’

Wat is leven?

In mijn eigen ervaring heeft alles in de kern een soort trilling. Een soort energie als je het een naam zou moeten geven. Wat ik daarin ervaar, past voor mij bij het idee vanuit quantummechanica – dat elke cel in zijn kleinste delen uiteindelijk uit iets bestaat dat zich soms als golf en soms als deeltje gedraagt. 
De trilling is voelbaar. Niet alleen voor mij: je kan hem leren voelen als het leren proeven van wijn: als je meer en meer aandacht geeft aan wat je ervaart, neem je steeds beter waar, steeds subtieler.

Zo te kijken en te ervaren heeft mijn wereld, mijn leven veranderd. Verrijkt. Ik werd me meer en meer bewust van het effect van het een op het ander. We staan niet op onszelf. We staan niet ‘los’ van al het andere. We maken deel uit van deze wereld. We zijn in continue uitwisseling met alles om ons heen. Continue op elkaar reagerend. In oneindig veel vormen, emoties, ervaringen.
Het wekt bij mij verwondering, nieuwsgierigheid, blijdschap, dankbaarheid, rijkheid. Een diep gevoel van levend zijn. Een diep gevoel van opgaan in en deel uit maken van.

Misschien geeft het wel net zo’n diep besef van verbondenheid, als het zien van de aarde vanuit de ruimte.

Diep in ons is die verbinding voelbaar. De verbinding met het leven, met een diepe wijsheid. Die ons vertelt wat echt belangrijk is, wat er toe doet. De dingen die nog steeds belangrijk zijn als je op je sterfbed ligt.

Dit besef geeft ook een gevoel van vervreemding, verwarring: hoe bestaat dit beeld naast het gangbare beeld van hoe de wereld in elkaar zit. Want als ik die verbinding voel, die levenskracht ervaar, is zoveel van waar we naar streven (of waarvan ik denk dat de samenleving er om vraagt) niet belangrijk. Het valt weg.

Dan komt ook de volgende vraag bij me op: Hoe kan dit beeld wat ik heb ‘waar’ zijn als het bij zo weinig mensen onderdeel van leven is? Is het wel ‘waar’? Dat is lang een gevecht geweest in mijzelf. Ik wilde zo graag zeker weten wat waar is, ik wilde één waarheid, liefst met heldere feiten, met rationele verklaringen.

Maar daar leent dit zich niet voor. Onze taal kan het niet aan. Onze ratio kan niet redeneren op een manier die bij dit soort ervaringen past. Dat is niet gek: de beste geleerden begrijpen zelf de quantummechanica ook nog niet helemaal. Ze weten alleen dat het weergeeft wat ze zien. Wat er bij mij gebeurde, is dat ik dit deel van mij, met alle ervaringen die me juist zoveel innerlijke rijkdom gaven, niet volledig erkende. Ik ervoer, maar verborg het. Ik ervoer, en betwijfelde het. En daarmee ondermijnde ik mijn kleur, benutte ik niet werkelijk mijn ‘talent’ erin. Benutte ik dat iets in mezelf dat me heel veel liefde, blijdschap en compassie geeft niet echt.

Ik besef inmiddels dat niemand daar wat mee wint. Ik niet, de maatschappij niet, de wereld niet.

Daarom geef ik nu weer wat ik ervaar, wat ik diep van binnen als oprecht, eerlijk en waar ervaar. En pretendeer tegelijkertijd niet ‘de waarheid’ te weten. Het is slechts mijn vertaling, vanuit mijn ervaring en achtergrond, van wat eigenlijk niet in woorden te vatten is. Een ervaring die in de kern oeroud is, en die velen voor mij ook beschreven. Elk,  net als ik, op hun eigen manier. 

lees meer lees minder
mindfulness levenspad

Waarom leeft de mens?

In mijn ervaring wil het leven vooral geleefd worden: ervaren worden in elk moment.
Zonder terughoudendheid… en als de terughoudendheid er is, dat dan die wordt ervaren. In vol bewustzijn leven. Vol overgave, vol vertrouwen. Bewust zijn van liefde. Bewust zijn van angst. Bewust zijn van alles wat bij leven hoort. Liefde, dood, ontmoeting, afscheid. Het leven wil vooral geleefd worden en hoe dat gaat of loopt is voor iedereen anders.

Ieder van ons draagt een uniek aspect van leven in zich. Jij bent uniek in hoe je het leven beleeft. En juist daarom hoef je alleen maar je èigen vorm van leven te leven. Niet wat een ander heeft bedacht. Niet wat ìk bedenk, niet wat je religie je voorschrijft. Jij hebt je eigen kleur, en dat is wat kleur geeft aan het geheel. Zonder jou ontbreekt die kleur in het leven om ons heen.  

In onze cultuur is voor dat contact met je innerlijke wijsheid vaak geen ruimte. En dat wat die wijsheid ons zegt, botst vaak met

de ‘blauwdruk om te leven’ van je opvoeding, van onze cultuur. Ook als het gaat om het ontwikkelen van jezelf, gaat het verhult vaak om ‘beter’ worden, succesvoller, meer toekomstperspectief, meer zekerheid, meer gehoord worden. Vaak kiezen we als we eerlijk zijn vanuit angst, niet vanuit liefde of levensplezier.

Ooit kreeg ik, op de fiets in een volle straat in Beijing, een plotselinge, heel bijzondere ervaring: Ineens begreep ik hoe het zat, het leven. Het was zo eenvoudig, zo kinderlijk eenvoudig dat ik midden op de weg stilstond en heel hard begon te lachen. Waarom heeft niemand dat ooit opgeschreven, vroeg ik me af. En in gedachten probeerde ik het te verwoorden… waarmee de hele ervaring verdween en het bewustzijn van hoe het precies zat was weg. Ik wist alleen nog dat het heel eenvoudig was…

De jaren daarop ben ik stap voor stap op weg gegaan om te herontdekken wat me toen werd gegeven. En inmiddels kan ik het heel vaak voelen. Het laat zich niet werkelijk in woorden uitdrukken. Maar de zin van het leven heeft alles te maken met eenvoudigweg jezelf durven zijn en jezelf durven te laten zien vanuit het diepste weten in jezelf. Jezelf te uiten, vanuit wie jij bent. In alle kracht en kwetsbaarheid.

Dat is niet makkelijk, dat weet ik. Daar heb ik ook jaren mee geworsteld. Het hoeft ook niet direct allemaal in een keer. Elke kleine stap die je erin zet zal je helpen weer meer contact met het leven te krijgen. En hoeveel stappen je zet, bepaal je helemaal zelf.

Ook dat is jezelf zijn. En zoals jij bent is helemaal ok.

“What you are, is exactly what the world needs. “

lees meer lees minder

‘Je bent niet je denken, 
je bent.’

The Nature Connection

The Nature Connection verzorgt Mindfulness, Coaching en Natuurworkshops in Amsterdam Noord. 

Social Media

Blijf op de hoogte

Voor de af-en-toe inspiratie en tips (want eerlijk is eerlijk: regelmatig komt ie niet uit). Wel weet je zo als eerste wanneer de nieuwe workshops & Trainingen starten 😉